نکات بهداشتی و نظافت آکواریوم

1. آب را تست کنید

بسیاری از مشکلات بهداشتی را می توان در شرایط نامساعد آب جستجو کرد. اگر ماهی شما بیمار به نظر می رسد ، آب را آزمایش کنید. هر چیزی بیشتر از “0” در قرائت آمونیاک یا نیتریت قابل قبول نیست و حتی سطح زیرین پایین می تواند باعث استرس و بیماری ماهی شما شود.

pH را بررسی کنید تا ببینید آیا از حد نرمال تغییر کرده است یا خیر. افزایش PH می تواند آمونیاک را سمی تر کند ، و pH غرق شده می تواند به میزان خطرناک اسیدی سقوط کند. اگر با دارو درمانی می کنید اما همچنان ماهی خود را در شرایط کاملاً مناسب قرار می دهید ، ممکن است آنها به درمان پاسخ ندهند.

2. منزوی کردن

مخزن استاندارد بهترین مکان برای بهتر شدن ماهی بیمار شما ایست. در بیشتر موارد ، برای کاهش احتمال عفونت متقاطع مجبورید کل آکواریوم را درمان کنید ، اما به چند دلیل موثر نیست.

در وهله اول ، گیاهان باتلاش داروها را خیس می کنند ، میزان مصرف را کم می کنند و فیلترهای بیولوژیکی کارآمد نیز در شکستن آن نقش دارند. حتی چراغ های آکواریوم نیز باعث کاهش کیفیت درمان ها می شوند و از این رو تاثیر کمتری دارند. ماهی خود را در یک مخزن جداگانه بگذارید.

مخزن ایزولاسیون نیازی به بزرگ و زیبا بودن ندارد ، فقط به شرایط آب پایدار و یک فیلتر بالغ نیاز دارد. از هیچگونه ماده شیمیایی مانند کربن استفاده نکنید و فیلتر فوم با هوا در اکثر موارد کافی است. تا زمانی که مخزن آب را در خود نگه دارد و تمیز باشد ، استفاده از آن به عنوان مخزن بیمارستانی خوب خواهد بود. نور محیط به دلیلی که در بالا ذکر شد خوب است ، اما نور کم باعث استرس کمتر ماهی می شود.

هوادهی اضافی از آنجا که داروها اکسیژن آب را از بدن می گیرند مهم است. دکوراسیون می تواند یک گلدان گل ساده برای پوشش و شاید یک گیاه پلاستیکی باشد. یک درب محکم بچسبانید زیرا تحریک ناشی از انگلی و واکنش به داروها می تواند باعث پریدن ماهی ها شود.

3. به دنبال مشاوره تخصصی باشید

اگر هنوز مطمئن نیستید که ماهی شما چه مشکلی دارد ، به یاد داشته باشید که مهمترین زمان است و شما باید یک روز پس از اطلاع از آن ، آن را تشخیص داده و درمان کنید. دیگر زمان زیادی گذشته است و ممکن است خیلی دیر باشد.

یک عکس بگیرید و آن را به ماهی فروش خود نشان دهید یا در بدترین حالت یکی از ماهی ها را برای بازرسی ببرید.

برای ماهیان بزرگ ، متخصصان ممکن است بتوانند یک خراش پوست بگیرند و آن را زیر میکروسکوپ بررسی کنند. این باید جواب مشخصی بدهد. برای ماهیان کوچک ، تشخیص انگلی یا باکتریایی بودن مشکل است و باید به اندازه کافی باشد تا شما را به سمت داروی مناسب سوق دهد.

4. کتاب خوبی در مورد سلامتی ماهی تهیه کنید

بیماری های مختلفی باعث آزار ماهی های آکواریوم می شود و مهم این است که هر یک را به درستی تشخیص دهید. عفونت های باکتریایی ممکن است به درمان انگلی و برعکس پاسخ ندهند ، بنابراین یک کتاب خوب با تصاویر تهیه کنید که به شما کمک می کند دریابید چیست.

5. استفاده مناسب از داروها

استفاده از داروها موضوعی نیست که ما به راحتی از آن استفاده کنیم. بیشتر آنها از مواد شیمیایی خطرناک ، گاهی سرطان زا ساخته شده اند که اگر میخواهیم به پوست خود کمک کنیم نباید با آن تماس بگیرید. برای محافظت از دست ها از دستکش لاتکس استفاده کنید و اگر از فرمالدئید خام یا سبز مالاچیت استفاده می کنید ، عینک و ماسک ایده خوبی است.

آنها را قفل و دور از دسترس کودکان نگه دارید و تاریخ هایی را که باید مورد استفاده قرار گیرند بررسی کنید. هرگز زیاده روی نکنید زیرا می تواند ماهی ضعیف شده را از بین ببرد و مطمئن شوید که از میزان آبی که در حال درمان هستید آگاهی دارید. دستورالعمل ها را با دقت بخوانید. فقط به توصیه سازنده دوباره از ان استفاده کنید.

هنگام نگهداری برخی از ماهی ها مراقب داروهای مبتنی بر مس باشید. با حیوانات دریایی مانند نارنگی و ماهی تاس ماهی هارلکین باید با احتیاط مشابه رفتار شود و بی مهرگان مانند میگو و حلزون ها توسط مس آسیب می بینند یا از بین می روند. به همین دلیل از آن به عنوان یک درمان موثر در بی مهرگان انگلی استفاده می شود.

6. شما می توانید پیشگیری کنید!

اگر خراب نیست ، آن را تعمیر نکنید! این عبارت در بیشتر جنبه های زندگی موثر است ، اما در صید ماهی ، درمان قبل از بروز مشکل می تواند مفید باشد. گوپی یا کوتوله گورامی را به عنوان مثال در نظر بگیرید. این ماهی ها دیرتر ضعیف و مستعد بیماری شده اند ، بنابراین مخلوط کردن آنها با سایر گونه های موجود در آکواریوم شما بلافاصله ممکن است به معنی معرفی یا صید چیزی باشد. قبل از معرفی به آکواریوم اصلی ، آنها را منزوی کنید ، تیمار کنید و مشاهده کنید ، و ممکن است مشکلات پایین خط را متوقف کند.

اگر خیلی زود پیشگیری نکنید ،این امر باعث مقاومت بیشتر انگلها می شود و آنها به راحتی به درمانهای آینده پاسخ نمی دهند.

7. از زیستگاه طبیعی ماهی خود دیدن کنید

برای بسیاری از مردم ، این نهایت تجربه ماهی است. اگر می خواهید درمورد آنچه ماهی شما نیاز دارد تحقیق کنید ، نمی توانید واقعاً از خانه طبیعی آنها بازدید کنید.

پس از آنجا که می توانید دما و pH را بخوانید ، از زیستگاه برای اهداف آبزی عکس بگیرید ، اطراف را حفاری کنید و غذای واقعی آنها را پیدا کنید و خودتان صید برخی ماهی ها را امتحان کنید. در مدت زمان کوتاهی چیزهای زیادی را خواهید فهمید و می توانید هنگام بازگشت خیلی چیزهای بیشتری برای ماهی انتخابی خود فراهم کنید. یک آفتاب خوب هم خواهید گرفت!

8. چیزی را پرورش دهید که هنوز پرورش نیافته است!

متأسفانه ، صدها گونه وجود دارد که باید صید وحشی شوند ، یا آنقدر در علم جدید هستند که هیچ کس نمی داند چگونه آنها را در اسارت بارور کند. تا جایی که می توانید در مورد نیازهای آنها تحقیق کنید ، به طور منظم آب را عوض کنید و غذاهای مختلفی را تغذیه کنید ، اما مهمتر از همه ، صبور باشید.

برخی از ترفندهای قدیمی مانند بالا بردن دما ، خنک کردن یا پایین آوردن سطح آب را امتحان کنید و شرط بندی های خود را با اضافه کردن ماپس ، غارها و دستگاه های دیگر برای تخم گذاری قرار دهید.

9. آب RO را تماشا کنید!

فواید استفاده از آب RO واضح است – آب نرم ، جلبک کمتر ، فسفات و نیترات کمتر ، اما همیشه نباید مرتب استفاده شود. آب خالص RO تا جایی که خالی باشد از مواد معدنی آن محروم شده است. این ماده به دنبال جذب مواد معدنی و نمک از سایر مواد مانند شن است و اگر کاملاً در یک مخزن بدون بستر خالص نگه داشته شود ، حتی می تواند نمک ها را از ماهی بیرون بکشد.

مورد دیگری که باید مراقب آن باشید ، سقوط pH است. RO فاقد هرگونه بافر برای ایجاد ثبات در pH است ، با این وجود فیلترهای بیولوژیکی اسید تولید می کنند و باعث پایین آمدن pH می شوند. این همیشه یک روند تدریجی نیست و در حال حاضر کمی آب اسیدی با PH مثلاً 6 می تواند در یک روز به سرعت به pH 4 یا پایین تر برسد.

کسانی که از آب نرم زیادی استفاده می کنند ، مانند بسیاری از نگهدارندگان Discus ، خوب است که یک تستر pH دیجیتال مانند یک قلم pH یا بهتر از آن ، یک pH قرائت دائمی متصل به مخزن دریافت کنند. حتی اگر به PH بسیار کمی نیاز دارید ، الکترولیت ، مواد معدنی و بافرهای گاه به گاه به آن اضافه کنید تا از اسید گرفتن جلوگیری کند و آن را برای ماهی خود قابل سکونت کنید.   

10. فیلتر خود را بسازید

شما می دانید که چگونه کار می کند و می دانید که از چه چیزی تشکیل شده است ، پس چرا سعی نکنید خودتان آن را بسازید؟ اگر مخازن زیادی داشته باشید و بودجه محدودی داشته باشید ، فیلترهای خانگی می توانند واقعاً موثر باشند. فیلترهای قطره ای تقریباً از جعبه های پلاستیکی گرفته تا گلدان های گیاهی ساخته می شوند ، زیرا آب از بالای آن وارد می شود و قطره قطره می شود تا پایین.

آنها را با هر چیز از بیگودی مو گرفته تا آجرهای چوبی بسته بندی کنید. این کار باعث می شود تا آمونیاک به طور موثری تجزیه شود و همزمان اکسیژن شود. آنها را بالای مخزن بچسبانید ، آنها را به یک خروجی پمپ متصل کنید و دیگر تمام.

11. غذای خود را درست کنید

اگر هر ماه بسته های غذایی یخ زده زیادی دریافت می کنید ، می توانید خودتان تهیه کنید. مقداری میگو ، اسفناج و سیر را داخل مخلوط کن بریزید ، ژلاتین را اضافه کنید تا همه آن به هم بچسبد و در فریزر قرار دهید. در این واقعیت که دقیقاً می دانید به ماهی خود چه می دهید ، می توانید بلوک های اندازه ایده آل خود را بسازید و احساس امنیت کنید.

قفسه های سوپرمارکت را از نظر هر نوع ماهی که از قبل نمی توانید در فروشگاه آبزیان محلی خود تهیه کنید ، بررسی کنید. بدنبال خرچنگ ، ​​ماهی مرکب و صدف دریایی باشید و بهترین غذا برای شکارچیان بزرگ آب شیرین ، ماهی های آب شیرین است ، نه ماهی های آب شور.