آشنایی با نژاد سگ شیتزو و تاریخچه آن

تاریخچه

شیتزو در اندازه ها ، شکل ها و رنگ های مختلف قرن ها در چین پرورش یافته اند. سگ شیتزو امروزی سوابق وجود سگ های کوتاه ، مربع و “زیر میز” را حداقل از 1000 سال قبل از میلاد اثبات می کنند.

 اصل و نسب شیتزو نسبتاً مبهم است ، اما این احتمال وجود دارد که نژاد در درجه اول ریشه تبتی داشته باشد. تاریخچه “سگ های شیر” تبت با مبانی آیین بودایی که از هندوستان منشا می گیرد عجین است. شیر از نزدیک با آیین بودا در ارتباط بود ، اما شیر در چین بومی نبود ، بنابراین لاماهای چینی و تبتی سگ های اسباب بازی خود را پرورش دادند تا شبیه شیر باشند. مشهور است که شیتزو قدیمی ترین و کوچکترین گونه “سگ های مقدس” تبتی بوده و شباهت زیادی به نژادهای دیگر تبتی دارد.

قبل از سال 624 میلادی ، اسناد نشان می دهد که سگ های کوچک از مالت ، ترکیه ، یونان و ایران به عنوان هدیه به امپراطورهای حاکم چین صادر شده اند. این احتمال وجود دارد که اولین سگ های شیر تبتی کوچک که احتمالاً شیتزو از آنها تبار است در طول سلسله Qing (Ch’ing) (1644-62) به عنوان خراج از Grand Lamas به دربار شاهنشاهی چین آمده اند و چینی ها با واردات اولیه غرب و با پاگ و پکنیز این سگ های تبتی را با هم مخلوط کردند.

شیتزو پرورش یافته بود تا در اطراف کاخ امپراطور چین بنشیند و هنگام نزدیک شدن افراد یا حیوانات پارس کند: گفته می شود این امر برای آگاه سازی مردم از حضور بازدیدکنندگان ناخواسته بوده است. اما سگ شیتزو خیلی زود به جای سگ های کار به عنوان سگ های همراه مورد علاقه دربار سلطنتی چین قرار گرفت.

این نژاد چنان مورد احترام بود که سال ها پس از شروع تجارت چینی ها با غرب ، آنها از فروش یا حتی دادن سگ های کوچک خودداری کردند. وجود شیتزوهمانطور که امروزه آن را می شناسیم مدیون Dowager Empress Cixi (T’zu Hsi) است که لانه پرورش سگ ها ، Pekingese و شیتزو شهرت جهانی داشت.

اگرچه او در طول زندگی خود به دقت بر لانه نظارت داشت و سعی داشت سه نژاد شاهنشاهی را جدا نگه دارد ، اما اصلاح نژاد واقعی توسط خواجه های قصر انجام شد که مخفیانه از نژادها عبور می کردند تا اندازه آنها کاهش یابد و علائم غیر معمول و مطلوبی ایجاد شود. پس از مرگ او در سال 1908 ، آشیانه ها پراکنده شدند و تولید کاخ تصادفی شد. برخی از پرورش ها هنوز توسط افراد خصوصی انجام می شد و نمونه هایی از آنها به نمایش گذاشته می شد ، اما به دست آوردن سگ ها تقریباً غیرممکن بود. تنها در سال 1930 بود که جفت اول به انگلیس صادر شد. تا آنجا که مشخص است ، این نژاد پس از انقلاب کمونیست در چین منقرض شد.

هفت سگ ماده و هفت سگ نر همه شیتزو موجود را تشکیل می دهد. این چهارده سگ شامل سگ Pekingese است که در یک صلیب پذیرفته شده در انگلستان در سال 1952 استفاده شده است ، سه شیتزو از چین وارد شده و هشت واردات دیگر به انگلیس بین سالهای 1933 و 1959 انجام شده است. سه شیتزو دیگر از چین در سال 1932 وارد شده است ، از جمله عوضی که تنها شیتزو بود که در کاخ شاهنشاهی پرورش یافت و به دنیای غرب رسید.

پرسنل نظامی بازگشت در اواخر دهه 40 و 1950 اولین شیتزو را به ایالات متحده آوردند و برنامه های تولید مثل را شروع کردند. زیبایی منحصر به فرد و خلق و خوی برجسته این نژاد “جدید” به سرعت مورد پسند فانتزی قرار گرفت. شیتزو در انگلیس در سال 1946 و توسط AKC در ایالات متحده در سال 1969 به رسمیت شناخته شد.

شیتزو را ” سگهای داوودی ” می نامند زیرا موهای صورت آنها از هر جهت رشد می کند. صاحبان شیتزو که موهای سگ هایشان را کوتاه نگه می دارند خیلی خوب می دانند که زمان زیادی نمی گذرد تا موهای شیتزو از پوزه و جلوی چشمان او رشد کند.

از بین همه نژادهای سگ در جهان ، شیتزو  یکی از شناخته شده ترین و محبوب ترین سگ های روی کره زمین است.  شیتزو یا “سگ شیر کوچک” این نام مناسب یک نژاد سگ کوچک است که دارای شخصیتی سرگرم کننده و خشن است.

به طور معمول ، حیوان خانگی شما چه سگ بالغ باشد و چه توله سگ ، سطح انرژی آنها متوسط ​​است ، بنابراین در حالی که از آغوش گرفتن شما لذت می برند ، پیاده روی روزانه و ورزش را نیز دوست دارند (و به آنها احتیاج دارند).

متأسفانه ، مانند بسیاری از نژادهای کوچک سگ ، شیتزو برخی از شرایط بهداشتی مشترک را دارد که باید مورد توجه قرار گیرد ، از جمله:

مشکلات دندانی

آلرژی

مشکلات مفصلی و استخوانی

کم کاری تیروئید

ترکیبی از اندازه کوچک ، سطح انرژی و گرایش به اضافه وزن باعث می شود که تغذیه آنها بسیار مشکل باشد ، به همین دلیل وظیفه ما به عنوان صاحبان حیوانات اهلی خانگی است که اطمینان حاصل کنیم سگ ما بهترین مواد غذایی را از وعده غذایی خود دریافت میکند.

مراقبت های سگ شیتزو

• مراقبت در تغذیه :

  باید در مورد غذای باکیفیت  سگ ، چه از نظر تجاری و چه از نظر اینکه در منزل تهیه شود باید با نظارت و تأیید دامپزشک  باشد . هر رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ (توله سگ ، بزرگسال یا بزرگسال) باشد. بعضی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند ، بنابراین میزان کالری و میزان وزن سگ خود را تماشا کنید. درمان  می تواند کمک مهمی در آموزش باشد ، اما دادن مقدار زیاد غذا می تواند باعث چاقی شود. بدانید کدام غذاهای انسانی برای سگ ها بی خطر است و کدام یک نه. اگر در مورد وزن یا رژیم غذایی سگ خود نگرانی دارید با دامپزشک خود مشورت کنید. آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس باشد. برای انتخاب غذای سگ شیتزو روی آن کلیک نمایید.

• مراقبت در آراستن :

یک شیتزو با موهای بلند به شانه زدن روزانه نیاز دارد. از برس سیم مفتولی با سنجاق های انعطاف پذیر استفاده کنید و موها را لایه لایه کنید تا مطمئن شوید که به پوست رسیده اید. یک حمام تقریباً هر سه یا چهار هفته به تمیز نگه داشتن و در بهترین حالت کت کمک می کند. یادتان باشد که هر روز سبیل و موهای جلوی پیشانی بالا را شانه کنید و گوشه چشم را به آرامی با یک پارچه مرطوب تمیز کنید. برای محافظت از تحریک چشم شیتزو ، موهای بالای سر باید کوتاه شوند یا به یک گره بالا بسته شوند. اگر نمی خواهید وقت خود را روی موی سگ خود بگذرانید . اصلاح ناخن ها و تمیز کردن گوش ها باید بخشی از برنامه های نظافت شیتزو باشد.

• مراقبت در آموزش :

آموزش یک شیتزو می تواند یک تجربه سرگرم کننده و ناامید کننده باشد. این نژاد تمایل دارد صاحب خود را مجذوب کند تا به او اجازه دهد راه خود را داشته باشد ، که می تواند حیوان خانگی چاق ، کاملاً خانه دار و شکسته باشد که نظافت آن دشوار است. از آنجا که شیتزو چنین سگ هایی است ، روش های آموزشی مبتنی بر ستایش و پاداش بهترین نتیجه را دارند. اصلاحات سخت نباید با این نژاد انجام شود. هر از چند بار رفتارهای جدید مورد نظر را معرفی کنید ، محکم باشید و در حالی که سگ بد رفتار است هرگز تسلیم نشوید. اگر او به شما نیش می زند یا پرش می کند ، او را نادیده بگیرید تا وقتی که او مستقر شود ، سپس او را تحسین کنید. اوایل کلاس های اجتماعی سازی و آموزش توله سگ توصیه می شود و به شما اطمینان می دهد که شیتزو به یک همراه کاملاً تنظیم شده و خوش اخلاق تبدیل شود. هنگام ثبت نام در کلاس توله سگ ، مطمئن باشید که روش های آموزشی استفاده شده در کلاس بر اساس تقویت مثبت است.

• مراقبت در ورزش :

شیتزو به عنوان یک همراه خانه پرورش داده می شوند. به همین ترتیب ، آنها به حداقل ورزش نیاز دارند . پیاده روی کوتاه مدت روزانه با صاحب آنها و زمان بازی در محیط داخلی ، نیازهای فعالیت این همراه کوچک و پا کوتاه را برآورده می کند.

• مراقبت در سلامتی :

شیتزو به دلیل موهایهای سنگین و صورت کوتاه ، گرما را به خوبی تحمل نمی کند و شناگران خوبی نیستند. بیشتر Shih Tzu ها به طور کلی سالم هستند ، و پرورش دهندگان مسئول  موجودی خود را برای شرایط سلامتی مانند دیسپلازی مفصل ران ، تجمع کشکک (لغزش زانو) ، ناهنجاری های چشم از جمله آب مروارید ، آتروفی پیشرونده شبکیه ، جدا شدن شبکیه ، و خشکی قرنیه و التهاب ناشی از بیش از حد قرار گرفتن در معرض هوا به دلیل بسته نشدن نامناسب پلک ها.

چقدر می توان یک  سگ شیتزو را تغذیه کرد

این یکی از مهمترین سوالاتی است که مالکان سگ به چند دلیل دارند. این معمولاً یکی از دو افراط است. به نظر نمی رسد که یک شیتزو به اندازه کافی غذا می خورد یا علی رغم زیاد غذا خوردن هرگز سیر نمی شود.

متغیرهای زیادی در مورد مقدار دقیق غذایی که سگ باید بخورد وجود دارد. این شامل انواع مواد غذایی (مرطوب ، خشک ، تازه ، فریز شده) و کیفیت (مواد پرکننده و بدون پر کننده) و همچنین سطح فعالیت سگ ، وضعیت سلامتی ، سن و متابولیسم فردی است.

بنابراین ، امیدوارم ، منطقی باشد که یک پاسخ صریح وجود نداشته باشد.

توجه داشته باشید که اندازه وعده ای که معمولاً روی بسته های غذایی مشاهده خواهید کرد معمولاً در روز است (نه در هر وعده غذایی) و فرض می کند که شما همچنین چندین میان وعده در روز ارائه می دهید.

طبق این گفته ، به عنوان یک دستورالعمل کلی ، اندازه سرو در هر 3 پوند وزن 3/4 تا 1 و 1/4 فنجان در روز خواهد بود.

چه سبزیجاتی برای شیتزو مفید است؟

سبزیجات منابع بسیار خوبی از فیبر هستند که برای هضم غذای سگ مفید هستند. برخی از سبزیجاتی که باید در رژیم غذایی شیتزو قرار دهید عبارتند از:

نخود فرنگی

سیب زمینی شیرین

لوبیا سبز

تمشک

هویج کوچک

برش های کدو سبز

فلفل دلمه ای

شیتزو  چه غذاهای انسانی می تواند بخورد؟

بیشتر غذاهای انسانی برای سگ ها از هر نژاد خطرناک است. با این حال ، غذاهای زیر که برای انسان است برای شیتزو بی خطر است:

مرغ

کره بادام زمینی (بدون زایلیتول)

ماهی قزل آلا (اسیدهای چرب امگا را فراهم می کند که برای سلامت مو عالی هستند)

لوبیای سبز (منبع فیبر)

هویج (خوراکی های عالی)

چگونه می توان سگ شیتزو را از خوردن مدفوع جلوگیری کرد؟

اگر رژیم غذایی آنها مناسب نباشد یا اگر دچار استرس شده باشند ، سگ شیتزو می تواند مدفوع بخورد. برای جلوگیری از این کار ، اطمینان حاصل کنید که غذای سگ شیتزو که خریداری می کنید فاقد مواد پرکننده باشد. رژیم غذایی سگ خود را مجدداً ارزیابی کرده و دسترسی آن به مدفوع را محدود کنید.

چه چیزی برای تغذیه شیتزو انتخاب می شود؟

اگر شیتزو شما یک غذا خوار است ، باید سعی کنید برخی از غذاهای مورد علاقه آن را در غذایش اضافه کنید. اطمینان حاصل کنید که مقدار اضافی کم است ، بنابراین در نهایت سگ شما کالری زیادی دریافت نمی کند. همچنین می توانید غذاهای مختلف سگ را امتحان کنید و ببینید کدام یک از آنها برای سگ شما مناسب است.

آنها عاشق غذا خوردن هستند و به خصوص غذاهای مخصوص را دوست دارند!

سگ های شیتزو بیش از حد فعال نیستند.

اگرچه آنها به ورزش منظم احتیاج دارند ، اما به دلیل کوچک بودن سگ های آرام ، انرژی زیادی را صرف نمی کنند.

توله سگ ها البته به نسبت بزرگسالان به رژیم غذایی متفاوت نیاز دارند و وقتی سگ شما کمی پیر شود ، نیازهای او دوباره تغییر می کند.

وزن و رژیم غذایی سگ شیتزو

به طور متوسط ​​، سگ شیتزو در محدوده 9-16 پوند است. مطمئناً ، وزن مناسب سگ شما به قد و قامت او بستگی دارد. شاید بتوانید سگ خود را روی ترازوی آشپزخانه خود وزن کنید. اما همچنین خوب است وقتی او را برای معاینه منظم نزد دامپزشک می برید ، وزن او را داشته باشید. این می تواند اطمینان حاصل کند که دامپزشک شما هرگونه مشکلات بهداشتی بالقوه مرتبط با وزن را تحت نظر دارد.

بهترین ماده غذایی برای کاهش وزن شیتزو

از آنجا که افزایش وزن می تواند یک مشکل مزمن برای این سگ های کوچک باشد ، در اینجا چند گزینه برای غذاهای نگهدارنده وزن وجود دارد. این غذاها میزان کالری غیرضروری را از بین می برند. در عوض بر روی پروتئین و نسبت چربی مورد نیاز تمرکز کنید تا به سگ خود کمک کنید وزن خود را کاهش داده و در محدوده سالم نگه دارد.

عواقب غذای بد به سگ شیتزو دادن:

مواد افزودنی و مواد فرعی موجود در مواد غذایی می توانند مسائل مختلفی را ایجاد کنند. واکنش هایی که اغلب شامل خارش (جویدن پنجه ، بثورات پوستی ، لکه های گرم ، کهیر) و یا ناراحتی های گوارشی ( معده ناخوشایند عمومی که معمولاً منجر به اشتهای ضعیف ، اسهال ، حالت تهوع و یا استفراغ می شود).

تصور می شود که برخی از افزودنی ها مانند رنگ های مصنوعی با مسائل رفتاری (بیش فعالی ، بیقراری) مرتبط هستند و بسیاری از مواد مشکوک با تعدادی از مسائل بهداشتی از جمله برخی از سرطان ها مرتبط هستند.